Kurbanım

'Yâr' adıyla başlayayım sözüme,
Gülsüz bağda bülbül ötmez kurbanım!
Sözü önce söyleyeyim özüme,
Yoksa kalpten kalbe gitmez kurbanım!

'Sen' 'sen'in olmazsan, dertlerin biter!
Varını yokunu, mürşidine ver,
Ustanın elinde, kütük ol yeter,
Teslim olan zarar etmez kurbanım!

Güvenme kendine, "ben oldum" diye!
Pişenler "hamım" der, bir düşün niye?
Tövbe lazım, ettiğimiz tövbeye!
Bir tövbeyle bu iş bitmez kurbanım!

İltifât beklemek, kırılmak nedir?
O kapıdan kovsa, sen bacadan gir!
Ha sevmiş, ha dövmüş; ikisi de bir!
Sevmese kaşını çatmaz kurbanım!

Çalış, nasibini al dünyadan yana,
Ama sanma dünya yâr olur sana,
Ahiret parası lazım insana,
Güneş hep batıdan batmaz kurbanım!

Hizmet yoksa, himmet olmaz, bu kesin!
Hem "hizmet nimettir", böyle bilesin!
Gayret et, gönle gir, “benimdir” desin!
Sultan kölesini atmaz kurbanım!

Yap dediğini yap, emrine göre,
"Bu iş bensiz olmaz", deme boş yere!
O eli tutmuşsa, insan bir kere,
Nefsini hesaba katmaz kurbanım!

Cahiller ağzını açınca "ben" der;
"Ben" deyip yol alan var mı hiç göster?
Eli hep güzel gör, kendini hep yer!
Tezek su dibine batmaz kurbanım!

Günahtı-sevaptı, bunlar boş hesap!
Her neyi yaparsan Allah için yap!
Avamın işidir bu hesap-kitap!
Âşıklar kâr-zarar gütmez kurbanım!

Dua kabul, niye sıddıkın ahı?
Ne dedi Hızır'a Nakşibend Şahı?
Hatırla, idrak et, anla bu rahı!
"Ben sâdıkım" demek, yetmez kurbanım!

Sadakat ne derse, doğru demekmiş!
Onsuz doğrulara, eğri demekmiş!
Sadakat sıddıkın bağrı demekmiş!
Ciğer yanar, duman tütmez, kurbanım!

Er olmak isteyen, serinden geçer!
Bir sâki elinden, bâdeyi içer!
Seç deseler, yârin zehrini seçer!
Ağyarın balını tatmaz kurbanım!

Sözün özü; derdi minnet bil câna!
Yâre can ver ki, cân yâr olsun sana!
Serdar isen serini koy meydana!
"Kurban"lara bıçak tutmaz kurbanım!

Serdar TUNCER