Gitme İstemem

Demek sen böyle salına salına bensiz gidiyorsun ey canımın canı
Ey, dostlarının canına can katan
Gül bahçesine böyle bensiz gitme istemem

İstemem, ey gök kubbe, bensiz dönme
İstemem, ey ay, bensiz doğma
İstemem, ey yeryüzü, bensiz durma
Bensiz geçme, ey zaman, istemem

Sen benimle beraberken
Hem bu dünya güzel bana, hem o dünya güzel
İstemem, bensiz kalma bu dünyada sen
O dünyaya bensiz gitme, istemem

İstemem, ey dizgin, bensiz at sürme
İstemem, ey dil, bensiz okuma
İstemem, ey göz, bensiz görme
Bensiz uçup gitme, ey ruh, istemem

Senin aydınlığındır aya ışığını veren geceleyin
Ben bir geceyim, sen bir aysın madem
Gökyüzünde bensiz gitme, istemem

Gül sayesinde yanmaktan kurtulan dikene bak bir
Sen gülsün, bense senin dikeninim madem
Gül bahçesine bensiz gitme, istemem

Senin gözün bende iken
Ben senin çevganın önündeyimdir
Ne olur, öylece bak dur bana
Bırakıp gitme beni, istemem

O güzelle berabersen, sen ey neşe
İstemem, sakın içme bensiz
Hünkarın damına çıkarsan, ey bekçi
Sakın bensiz çıkma, istemem

Bir şey yoksa bu yolda senden
Bitik bu yola düş enlerin hali
Ben senin izindeyim, ey izi görünmez dost
Bensiz gitme, istemem

Ne yazık bu yola bilmeden, rasgele girene
Sen ey, gideceğim yolu bilen
Sen ey yolumun ışığı, sen ey benim değneğim
Bensiz gitme, istemem

Onlar sadece aşk diyorlar sana,
Oysa aşk sultanımsın sen benim
Ey, hiç kimsenin düşüne sığmayan dost
Bensiz gitme, istemem.

Mevlana Celaleddin Rumi